Wersja pełna
Wersja instrumentalna
Pyta tatę Asia mała,
gdzie parówka się podziała,
co jej rano mama dała,
żeby wcale nie zgłodniała.
Parówko, parówko miła.
Gdzie się parówko zgubiłaś ?
Parówko, droga parówko.
Daj znać lub powiedz, choć słówko.
Parówko, parówko miła.
Gdzie się parówko zgubiłaś ?
Parówko, droga parówko.
Daj znać lub powiedz, choć słówko.
Nie ma w bucie, ni w kieszeni.
Asia szuka. Się nie leni.
I szuflady puste całe.
Nic parówki. Nawet małej.
Parówko, parówko miła.
Gdzie się parówko zgubiłaś ?
Parówko, droga parówko.
Daj znać lub powiedz, choć słówko.
Parówko, parówko miła.
Gdzie się parówko zgubiłaś ?
Parówko, droga parówko.
Daj znać lub powiedz, choć słówko.
Nagle Asia zapach czuje.
„To parówka ! Ktoś ją żuje !
Mój serdelku ukochany !
Choć tu do mnie - swojej mamy.”
Lecz parówka, niczym głucha,
małej Asi już nie słucha.
Zakochała się – o rety ! –
w kimś kto ceni jej zalety.
Parówce, parówce owej,
amory, amory w głowie.
To ją kręci, że bez mdłości,
Azor połknie ją w całości.
Parówce, parówce owej,
amory, amory w głowie.
To ją kręci, że bez mdłości,
Azor połknie ją w całości.
O parówko miła
gdzie się zgubiłaś ?